olaa :))

Hmm... Chyba na mnie przyszedł czas ;p
Nazywam się Ola Dejko. I jak wszyscy najwspanialsi ludzie mieszkam w Lubartowie :)) ( ha! a przez Lubartow kiedys przejeżdżał Wałęsa ;p )
Na oazie byłam po raz czwarty i pierwszy raz chyba na tak świetnej :))
I nie wiem co jeszcze napisać. Hmm... takie tam bzdury. Przed chwilą siedziałam na tarasie i patrzyłam sobie na gwiazdy. Tylko raz udało mi się zdążyć wypowiedzieć życznie.... Nie powiem jakie :))
grunt, że was kocham i, że baaardzo wam dziekuje :*** :-))

Olu... dobrze że jesteś!!! ><> ><>

Olciu Kochana nawet sobie nie wyobrażasz jak bardzo mi Ciebie brakuje :* jesteś wspaniałą dziewczyną, która tryska radością i otwartością. Dziękjuę Ci za tą rozmowe na stacji Smile

to było superowe! Very Happy

iwesz co cały czas pamiętam Twój śmiech Very Happy

jest taki ekstra Smile

baaaaaaaardzo mocny buziak :*

,,Bardzo rzadko zdarzaja się wielkie okazje,by komuś pomóc. Lecz te małe trafiają się codziennie.''

Dziękuje Ci po prostu za to....ŻE JESTEŚ....

Olcia !!

dzieki za Twoj usmiech i otwartosc
nie wiesz nawet jak mi tego brakuje
nio ale .... musze sobie z tym jakos poradzic
3maj sie Pana i mam nadzieje ze do szybkiego zobaczenia Smile

Jolcia.. od Lulima do Luartowa niedaleko. Zapraszamy Wink

„ Było sobie kiedyś dwóch ciężko chorych mężczyzn, którzy dzielili niewielki pokoik w pewnym szpitalu. Pokój, naprawdę mały, miał tylko jedno okno. Jeden z chorych, ten, którego łóżko znajdowało się naprzeciw okna, mógł codziennie po południu - w ramach leczenia - siadać na godzinę w swoim łóżku, co miało pomóc odprowadzić flegmę z płuc czy coś takiego. Drugi mężczyzna musiał niestety cały czas leżeć.
Tak więc każdego popołudnia pierwszy z chorych siadał wsparty poduszkami naprzeciw okna i spędzał godzinę, opisując swemu towarzyszowi, co widzi za oknem. Najwyraźniej okno wychodziło na park. Był tam staw, a w nim kaczki i łabędzie. Dzieci rzucały im kawałki chleba albo puszczały łódki. Pod rozłożystymi koronami drzew spacerowali, trzymając się ręce, zakochani; były kwiaty i trawniki, na który grywano w softball. A w tle, za drzewami, rozciągał się wspaniały widok na miasto.
Mężczyzna, który nie mógł siadać i oglądać wszystkiego, słuchał łapczywie słów współtowarzysza, ciesząc się każdą minutą opowieści. Dowiadywał się, jak to jakieś dziecko nieomal wpadło do stawu i jak ślicznie wyglądały dziewczęta w letnich sukienkach. Odnosił wrażenie, że dzięki relacjom swego przyjaciela sam widzi dokładnie, co dzieje się za oknem.
Któregoś popołudnia uderzyła go dziwna myśl: dlaczegóż to niby tylko tamten mężczyzna miałby rozkoszować się widokiem z okna? Czy i on nie miał prawa wyjrzeć na zewnątrz? Wstydził się swojej zazdrości, lecz im bardziej starał się o niej zapomnieć, tym większe dręczyło go pragnienie zmiany. Zrobiłby wszystko, byle wyjrzeć przez to okno!
I oto pewnej nocy, wpatrzony w sufit, usłyszał, jak jego współtowarzysz budzi się i kaszląc i dusząc się, rozpaczliwie szuka przycisku, którym mógłby przywołać pielęgniarkę. Nie pomógł mu jednak, obserwował go tylko. Oddech tamtego biedaka wkrótce zamarł. Rano zabrano jego ciało.
Odczekawszy nieco, by nie przekroczyć granic przyzwoitości, mężczyzna poprosił, by przeniesiono go do łóżka naprzeciw okna. Spełniono jego prośbę. Otulony pościelą, leżąc wygodnie, czekał, aż wszyscy wyjdą. Potem podniósł się ciężko na łokciu i zaciskając z bólu zęby, zerknął przez okno.
Za oknem była ściana. ”

a to coś z dedykacją dla Zielaka ; ))

„ Pewien nasz przyjaciel o zachodzie słońca wybrał się na swój zwyczajowy spacer opustoszałym brzegiem morza. Idąc tak w zamyśleniu, spostrzegł nagle w oddali sylwetkę jakiegoś mężczyzny. Podszedłszy nieco bliżej, przekonał się, że to ktoś miejscowy, jakiś Meksykanin. Mężczyzna bezustannie schylał się, podnosił coś i ciskał to do wody.
Gdy nasz przyjaciel zbliżył się jeszcze bardziej, dostrzegł, że Meksykanin zbiera tak rozgwiazdy, które fale oceanu wyrzuciły na plażę. Wielce zaintrygowany podszedł do mężczyzny i powiedział:
- Dobry wieczór, amigo. Przechodziłem właśnie tędy i zastanawiałem się, co robisz.
- Wrzucam te rozgwiazdy z powrotem do wody. Widzi pan, mamy odpływ i wszystkie je wyniosło na brzeg. Jeśli nie wrócę ich morzu, umrą z braku tlenu.
- Rozumiem... - odparł nasz przyjaciel. - Lecz takich rozgwiazd muszą być pewnie na tej plaży tysiące i w żaden sposób nie uda ci się uratować wszystkich... Jest ich po prostu zbyt wiele. Poza tym zdajesz sobie chyba sprawę - tłumaczył - że na tym tylko wybrzeżu podobnych plaż są setki i na każdej z nich morze wyrzuciło pełno rozgwiazd. Nie sądzisz więc, przyjacielu, że to, co robisz, nie ma większego znaczenia?
Meksykanin uśmiechnął się, a potem pochylił, podniósł kolejną rozgwiazdę i wrzucając ją do wody, odrzekł:
- Ma znaczenie dla tej JEDNEJ !”

"Nie jest istotne, co daje ci świat,
ale to, co ty możesz dać światu."

Anna Szczepańska[/i]

Droga Olu, ja juz wiem jak sie nazywasz i wcale nigdy sie nie mylilem. dziekujemy za mile spedzony czas rekolekcji i za pytania dotyczace rzeczywistosci. Milego dalej poszukiwania i odkrywania Pana Boga za posrednictwem wspanialej grupy oazy z Lubartowa

hej olenka jak fajnie ze moge ci napisac choc kilka słów Smile

bardzo sie ciesze ze cie poznalam ze mogłam z tobą porozmawiać i w ogóle... moja ty najdłuzsza z głośnych Rolling Eyes

wiem, wiem, że brat wcale mnie nie mylił. Jakby brat mógł. Very Happy

a kiedy brat wybiera sie do Lubartowa tak na prawdę?

Bede droga Olu w przyszlym tygodniu w naszym pieknym miescie, i jest szansa sie zobaczyc. Wiec do zobaczenia.

phiii... nie znam Cię...

Very Happy

ale kocham... :*:*

Ola dzięki za wspólne dwa tygodnie:***
Najbardziej chyba chciałabym Ci podziękować za szczerość, pogodę ducha i radość jaką masz w sobie. Dziękuję:****

Goska, Goska jak możesz mnie kochać i nie znać Very Happy

A swoją drogą.. tylko w moim przypadku jest to zrozumiałe ;p

Ewelka! Daj na siebie jakies namiary., gg?

Droga Olu oto moje gg 6303397 Smile

dziękuję

Ola czy coś Ci nie pasuje w mojej jakze wyczerpującej wypowiedzi?? no słucham... Very Happy

oo widzisz 'Ola' napisałam Very Happy

cha cha, moze sie jednak czegoś nauczę, np. zdrabniać Twoje imie. A ja znam Cię w ogole?? nie przypominam sobie, chyba Cię kilka razy w suchej widziałam a tak to... phiii... ;p;p :*

Gitarowa Olu dziekuje Ci za Twój piekny usmiech... i przedewszystkim za wspólnota podróż, która nam umilałaś swoją grą!! Do zobaczenia w Lublinie!! W sumie w kinie też możemy zaśpiewać "Zjednoczonych..." he he Laughing

albo nasze hosanna na głosy w pociągu Very Happy

Ekipa pociagowa gorą! I wreszcie mniej wiecej czaje o co chodzi w mafii. dzięki Smile